Nasza grupa – nasza opcja mówienia
Własny fachowy język mają lekarze i bibliotekarze, swoim slangiem posługuje się młodzież, swoją grypserę mają więźniowie. Kiedy jeden fotograf wymienia opinie z drugim o swoim zestawie i sprzęcie studyjnym (więcej wiadomości znajdziesz tu: specjalistyczne zestawy, sprzęty studyjne), to skoro rzeknie, iż na jego sprzęt studyjny składają się też żarówki, to będziemy twierdzić, iż wszystko jest zrozumiałe, choć tak naprawdę na myśli ma fachowe żarówki. Z drugiej strony będzie całkowicie dziwnie, gdy wspomni coś o żarnikach błysku, w takim momencie nie będziemy wiedzieli zupełnie, o czym mowa. Więcej informacji o tych specjalistycznych rzeczach możesz odszukać w tym miejscu: fachowy żarnik błysku.
Fachowy język odznacza się tym, że zaangażowani w niego ludzie potrafią
mocniej lub mniej identyfikować się ze swoim otoczeniem. Czasami bowiem tak się dzieje, że jedna osoba akceptuje wszystko, co zaproponuje jej grupa, tym sposobem przejmie jej sposób mówienia i będzie to traktować, jak swój własny styl mówienia, natomiast następnej osobie może się nie podobać to zamknięcie i tak często, jak to możliwe będzie odrzucać metodę tego typu wyrażania myśli. To, w jakiej my byśmy znaleźli się grupie jest zależne od kilku czynników.
Jednym z tych czynników jest wychowanie, to w jaki sposób zostaliśmy wychowani, czy bardziej na aktywistę czy bardziej na samotnika. Samotnik będzie preferował bardziej własny sposób bycia, nie będzie potrafił odnaleźć się tak w grupie, jak inne osoby. Może być podejrzewany o niedobre myśli i szkodzenie grupie. Takie osoby nazywane są dziwakami.